publicidade hoxe

Lancha de lata

8 (Lancha de lata)

É este un brinquedo moi utilizado en zonas da nosa ampla costa, dende a ría de Ribadeo ata a desembocadura do río Miño, na Guarda. As formas e os xeitos de accionala poden variar, dependendo do lugar xeográfico.

ASÍ SE FAI

MATERIAL: Unha lata das do aceite, unha pedra do tamaño dunha pataca mediana ou area, tesoiras de lata, martelo, alicate. Se a queremos pintar debemos ter pintura de dúas cores. Un lapis e pincel.

TEMPO: 2 horas.

ESTACIÓN: Calquera época do ano, preferentemente primavera ou verán.

Debemos comezar por cortar a lata. Temos que cortarlle a parte de arriba, aquela por onde se atopa o buratiño para botar o aceite, e logo a parte oposta de abaixo. Despois cortamos lonxitudinalmente polo lugar onde ten unha especie de soldadura. Quédanos agora unha chapa de lata rectangular, que debemos dobrar agora pola metade. Segundo o tamaño da lancha que queiramos construír, marcamos por ambos laterais da lata unha figura trapezoidal que nos lembra á dunha lancha. A inclinación da proa é maior que a da popa. Recortamos coas tesoiras pola devanditas marcas dos dous lados. Observamos pois, que nos quedan dous trapecios unidos por un dos lados, que sería a futura quilla da lancha.

Dobramos cara fóra os dous bordes da parte de arriba do trapecio. Esta dobrez debe ser de 0,5 mm e dámoslle dúas, coa finalidade de non cortármonos e que quede máis fermosa a embarcación. Machucamos ben estas dobreces co martelo, para que non se desfagan. Facemos o mesmo coa proa e coa popa, pero enganchando á vez as dúas beiras da lata para que así nos quede selada a barquiña. Abrimos a lata e imos dándolle a forma de barco, pegándolle golpes co martelo polos laterais interiores.

A esta lancha pódenlle quedar vías de auga, entón teriamos que selalas ben. Este proceso, tradicionalmente, facíase con chapapote, pero como non o imos conseguir, podemos empregar pintura. Botámola na auga para tratar de lastrala cunha pedra máis grande ou pequena, en función de que navegue a máis ou menos profundidade ou calado. Se a quixésemos facer máis bonita, podemos pintala. Unha cor marrón para a obra viva ou carena, é dicir, aquela parte que vai baixo a auga somerxida, e outra branca, vermella ou verde, para a obra morta, ou sexa, aqueloutra que vai ao descuberto cando navega. Pintamos a parte externa do barco da cor que elixamos para a obra morta. Agardamos a que seque a pintura.

Collemos un taco de madeira da mesma altura que a que queiramos que nos quede a liña de flotación do barco. Poñemos o barco na súa posición natural sobre unha superficie plana. Sobre o taco de madeira poñemos un lapis. Ímolo deslizando sobre a superficie plana ao tempo que marcamos no casco do barco. Queda así marcada a liña de flotación. Para que fique ben, poñemos por riba desta liña unha cinta de carroceiro. Pegada á cinta, dámoslle co pincel por riba coa mesma cor anterior, agardamos a que seque e despois pintamos coa cor elixida para a obra viva. Quitamos a cinta e xa está preparado o barco para navegar. Para xogar con el, podemos utilizar unha vara ou unha canaveira empurrado desde a beira da auga. Podíase facer competicións ou, simplemente, ver e divertirse coa que mellor navegaba.

Por: Xosé López González e Xosé Manuel García
Publicado o 6 de Maio do 2013 | 5:03 p.m.

Outros temas de Picaraxadas