Lembranza de Pousa Antelo

Xa tiña gañas o abaixo firmante de traer ao que foi (e será por sempre) Presidente de Honra de Ed. Fervenza ao noticieirogalego.com.

Por múltiples razóns, a saber:  porque foi un argalleiro de Barreiros que ensoñou esa peciña festeira que leva por título O entroido en Perruscallos. Porque o seu discurso e a súa praxe arrecendía ao espírito da xeración Nós. Porque se deixou levar devagariño polas estradas da vida e ensoñou a escola dos nosos soños, a Escola da Granxa Agrícola de Barreiros (paradigma do que debe ser a escola pública). Porque foi sempre teimudo gardián da memoria do ilustre rianxeiro, do que quedou prendado no mitin do 10 de maio de 1931 no Teatro Principal de Santiago (daquela, o “Pousiña” –como lle chamaba agarimosamente Ánxel Casal- tiña a penas 17 anos). Porque decote levou Galicia na lapela do seu corazón; e soubo, como ninguén, espallar a súa cultura. Porque a estrela que o guiou ten resplandores eternos. Pola súa sapiencia, valía, clarividencia, humildade e sinxeleza. Porque -contra os que proclamaron que non se pode vivir sen honor- el sempre respondía “o que non se pode é vivir sen humor”. En definitiva, por galeguista, mestre, cooperativista, escritor, político, animador cultural e tantas e tantas “cousiñas”, que fan que don Avelino Pousa Antelo viva na nosa lembranza, por sempre.