Federación Coral Galega (FECOGA)

Ferederación Coral Galega

Unha reunión mantida por seis directores corais de Vigo con fin de mellorar o nivel técnico dos coros do entorno foi o xerme que deu orixe á actual Federación Coral Galega (Fecoga), un 28 de abril de 1983. Coa incorporación paulatina de agrupacións vocais, comezando pola zona sur de Galicia, foi completando os seus asociados ata representar na actualidade a un total de 239 coros en toda a comunidade, pois a día de hoxe, en torno a un 80% dos coros rexistrados xa se atopan federados. É esa unidade a verdadeira base do proxecto inicial, no que os obxectivos principais sobre os que xiran todas as súas accións comprenden a difusión da música coral, potenciar a formación musical e fomentar a pedagoxía musical infantil.

Ao longo da súa historia, Fecoga contou con grandes profesionais presidindo a federación, dende o seu primeiro presidente, Vicente Rodríguez Abeijón, pasando por Carlos Orcajo Aguilar, Joaquín Carvajal Baños, Enrique Rey Lorenzo, Juan Brage Rabina, Evaristo Sanjurjo Lago, ata chegar ao seu actual representante, Antonio Rey Cornide, quen ocupa o cargo dende xaneiro de 2006, e que ten entre os seus cometidos velar polo correcto funcionamento do organismo dirixindo deliberacións e expedir os libramentos dos fondos e velar pola unidade.

A estruturación da propia federación divídese en seis zonas, Lugo con 28 formacións integrantes, Ourense con 28, A Coruña-Ferrol conta con 58, Santiago-Barbanza compóñena 32, Pontevedra Norte con 56 e Pontevedra Sur conta con 39 agrupacións corais, contando cada unha delas cun vocal que facilita a tarefa de intermediar a información.

Antonio Rey Cornide, presidente de Fecoga

Antonio Rey Cornide comeza a súa vocación vocal en 1993, incorporándose á Coral Polifónica do Casino do Carballiño. A súa vinculación con esta formación lévao a ocupar o cargo de presidente en 2003, unha labor que desempeñará ata 2009. En 2006 convértese en presidente de FECOGA durante un período de dous anos e resultando reelixido de novo para un mandato polos seguintes catro anos. No ano 2009 funda o Coro de Cámara Música Viva, un proxecto interesante e compartido polos seus actuais compoñentes.

No ano 2009 foi elixido Vicepresidente da Confederación de Asociacións Corais de España (Coace). Ademais recibiu recentemente a insignia de prata “Marcial do Adaíl” á constancia musical imposta pola Real Academia Galega de Belas Artes “A Nosa Señora do Rosario”.

Como representante das corais galegas, cal sería o elemento diferenciador destas con respecto ás do resto de España?
Non existe propiamente un elemento diferenciador, aínda que sería convinte sinalar o gran número de corais coas que conta a nosa comunidade fronte a outras áreas que incluso rexistran unha maior tradición como é o caso do País Vasco, Cataluña ou Valencia.

Cales serían as características comúns das corais galegas?
Todas contan cun repertorio similar no que predominan as habaneras aínda que os coros con integrantes máis novos se caracterizan por repertorios máis variados e actualizados.

Cal das corais integrantes destaca por ser a máis lonxeva e cal é a máis nova?
Das formacións pertencentes a Fecoga, a agrupación vocal máis antiga é a Coral Polifónica de Pontevedra, fundada en 1925 e a máis nova, o Coro Xuvenil Cantemos de Ponteareas.

Considera que as corais exercen unha labor social?
Rotundamente si, porque reunir a un grupo considerable de persoas para realizar unha actividade, que se sometan a desprazamentos para presentar o seu traballo e que se sintan parte integrante dun proxecto… está claro que é unha labor social.

Cal é o perfil habitual dos integrantes das corais?
Contamos cunha parte importante de compoñentes con vinculación familiar, aínda que o principal nexo de unión é o seu interese polo canto, cunha idade media de 55 anos, e con predominancia do xénero feminino.

Como é o público que asiste ás actuacións das corais?
Moi variado, aínda que predominan as persoas maiores de 45 anos. Non obstante, depende moito dos coros que actúen e do grado de preferencia e compromiso do público asistente. Habitualmente os máis novos vinculan as corais a persoas dunha certa idade e mesmo relacionadas co mundo eclesiástico.

Como os animaría a participar nunha coral?
A idea que en Galicia se ten de vincular os coros á xente maior está errada. Deberían comprobar como noutras comunidades non teñen esa impresión. Trátase dunha cuestión de tradición e base. Os coros de xóvenes interpretan repertorios máis variados e actuais.

Como afianzan o relevo xeracional?
Anualmente soemos celebrar un festival no que participan os coros infantís e xuvenís co fin de que mostren a súa calidade.

Se tivese que definir a identidade dunha coral en 3 palabras, cales serían?
Compromiso, respecto e afección pola música.

Que se procura dunha coral para converterse en gañadora dun certame?
Afinación, dificultade da obra interpretada, posta en escena, dirección…

Cal é a imaxe que a sociedade percibe dunha coral?
Como unha actividade na que os compoñentes gozan cantando, interpretando e participando. Non importa a idade dos seus integrantes pois temos que pensar que poñerse diante do público é unha responsabilidade, aínda que sexamos afeccionados.

Cales son as maiores vicisitudes ás que se enfrontan as corais na actualidade?
A dificultade maior é a parte económica. Cada ano existen menos apoios por parte das institucións e as corais deben autofinanciarse e procurar outras alternativas que xeneren ingresos para soportar os pagos.

Cal é o futuro das corais galegas?
Persoalmente son optimista, a pesares das dificultades actuais. Cada vez dispoñemos dunha maior cultura do mundo coral. Aínda así coñecemos as nosas limitacións pero co traballo que podamos coordinar dende a Federación con cursos de técnica vocal, axudarase a mellorar o nivel dos nosos coristas. Os directores máis implicados, con cursos de dirección e co material humano do que dispoñemos, axudarannos a pasar esta situación transitoria. Faremos ese percorrido xuntos.

Que consellos lles daría aos coros para manter a súa supervivencia?
Temos que superar esta situación con ánimo e non desesperar. A crise non vai durar toda a vida, pero unha forma de paliar a situación sería cunha aportación persoal e mensual dos compoñentes dos coros; venda de lotería, sorteos… axudar a xenerar ingresos extra e, sobre todo, non perder a ilusión.