O incendio de Rubiá xa supera as 100 hectáreas e continúa activo

O incendio do municipio de Rubiá (Ourense) supera as 100 hectáreas e segue activo, favorecido polo vento forte e con cambios de dirección. Ademais, as lapas afectan a cavorcos profundos de difícil acceso, segundo a información achegada pola Consellería do Medio Rural e polos servizos de extinción.

O lume, segundo a Xunta, comezou na noite do luns e na súa extinción traballaron ata agora un técnico, sete axentes forestais, 18 brigadas, oito camións motobomba, unha pa bulldozer, dúas avionetas e sete helicópteros de extinción e coordinación.

Segundo os servizos de extinción, a última hora de tarde a extinción corre a cargo de cinco brigadas terrestres, que supoñen un total de 17 persoas, o xefe do distrito 13 da bisbarra de Valdeorras, tres axentes forestais, tres helicópteros coas súas brigadas correspondentes, dous camións motobomba, dúas avionetas de carga en terra e unha pa bulldozer.

Todos os recursos mobilizados ata o momento teñen base en diferentes puntos da provincia de Ourense pero se as lapas seguen activas, segundo os traballadores de extinción, comezarán a incorporarse aos labores, brigadas e medios aéreos do resto de Galicia, para cumprir a regulación dos descansos.

Os mesmos traballadores dixeron botar de menos a presenza dun hidroavión, con grande capacidade para a auga, pois o lume segue nunha zona de moi difícil acceso onde os medios aéreos son máis eficaces que outros.

Un veciño do pobo de Oulego, Jorge Moldes, separado do lume pola aba chamado campa de Balote e un cavorco, asegurou que “hai lume” para toda a noite e todo o día de mañá”, pois as lapas se estenden por zonas inaccesibles. Non obstante, manifestou que as brigadas cortaron o avance cara ao parque natural.

Moldes son unha das 50 persoas que viven en Oulego, nunha zona próxima ao parque natural Enciña-Lastra, e recordou outro lume que afectou hai anos aos montes que rodean o seu pobo.

Relatou que Oulego está rodeado por hortas e castiñeiros polo que augura unha noite “pouco tranquila” para el e os seus veciños, pois as “poucas pistas de terra” que poderían facer de devasas “están perdidas, cubertas de vexetación”. Mesmo algún piñeiral no que se fixeron labores de limpeza “arderá con facilidade porque as ramas cortadas quedaron no chan sen que ninguén as recollese”, criticou.