O PP quere que Oza-Cesuras quede exento de novos servizos mínimos
O PP quere que o único municipio xurdido en España da fusión doutros dous, Oza-Cesuras (A Coruña), quede exento da obriga de prestar os novos servizos mínimos que lle corresponderían como consecuencia do aumento da súa poboación e que ademais teña preferencia na asignación de plans provinciais de cooperación durante polo menos os cinco anos posteriores á fusión.
Nas emendas presentadas no Congreso polo Grupo Parlamentario Popular ao proxecto de lei orgánica que modifica a Lei de Financiamento das Comunidades Autónomas (Lofca) e a de Estabilidade Presupostaria e Sostenibilidad Financiera, proponse a inclusión dunha disposición final sobre a aplicación de determinados beneficios a fusións de municipios.
O que naceu en xuño de 2013 da unión dos municipios coruñeses de Oza dos Ríos e Cesuras son o único deste tipo que hai en España. Os ‘populares’ indican que a Oza-Cesuras non se lle poden aplicar con carácter retroactivo a totalidade dos beneficios contidos na Lei de Racionalización e Sostenibilidade da Administración Local (LRSAL) para os supostos de fusións de municipios que se produzan con posterioridade á súa entrada en vigor (en decembro de 2013).
Non obstante, sinalan que dúas cuestións “preocupantes” son a obriga de prestar máis servizos públicos (porque o novo municipio supera os 5.000 habitantes) e a non preferencia nos plans provinciais de cooperación, dous beneficios contemplados na LRSAL. Por iso formulan que, durante polo menos os cinco primeiros anos dende a adopción do convenio de fusión, Oza-Cesuras teña preferencia na asignación de plans de cooperación local, subvencións, convenios ou outros instrumentos baseados na concorrencia.
Igualmente, o PP quere que este municipio quede dispensado de prestar novos servizos mínimos dos previstos no artigo 26 que lle correspondan por razón do seu aumento poboacional, é dicir, parque público, biblioteca pública e tratamento de residuos. Aínda que avoga pola aplicación retroactiva deses dous beneficios, engade que non se deben aplicar outros, como o relativo a un maior incremento da participación en tributos do Estado.
A emenda do Grupo Popular tamén defende que os municipios xurdidos de fusións que se acollan a eses incentivos deban comunicalo ao Ministerio de Hacienda e Administraciones Públicas e non poidan segregarse ata transcorridos dez anos dende á súa aprobación.
CAMBIOS NOUTRAS LEIS
Nas súas emendas ao articulado do proxecto de lei que modifica a Lofca e a Lei de Estabilidade Presupostaria, o PP tamén formula unha reordenación da actividade de Lotarías e Apostas do Estado e cambios na Lei Xeral Presupostaria, a de impulso da factura electrónica, a Lei Xeral de Sanidade, a de cohesión e calidade do Sistema Nacional de Saúde e a do Réxime Xurídico das Administracións Públicas e do Procedemento Administrativo Común.
No que afecta ao contido propio do proxecto de lei, o Grupo Popular introduce modificacións na Lofca referentes á definición do principio de prudencia financeira como principio reitor das operacións financeiras das comunidades autónomas, que deben cumprir unhas condicións para “minimizar o seu risco e custo”.
Nesas operacións financeiras inclúese a concesión de avais, reavais ou outra clase de garantías públicas ou medidas de apoio extrapresupostario, que precisarán da autorización do Estado cando non se axusten ás condicións do principio de prudencia financeira.
En canto á Lei de Estabilidade Presupostaria, o PP refírese ao seguimento, por parte do Ministerio de Hacienda e Administraciones Públicas, do cumprimento dos períodos medios de pagamento a provedores das comunidades autónomas.
A emenda di que cando unha comunidade supere en máis de 30 días e durante dous meses consecutivos o prazo máximo fixado, o Ministerio avisaraa e indicaralle o importe que deberá dedicar mensualmente a pagar aos provedores e as medidas de redución de gastos, incremento de ingresos e xestión de cobramentos e pagamentos que deberá adoptar para xerar a tesouraría necesaria para acurtar o período medio de pagamento.