publicidade hoxe
Cantos que veñen de lonxe - Cabecera

Cantos que veñen de lonxe

Érguete e imos polas camposas//xuntar orballos, érguete amada.// Dareiche bicos, dareiche rosas para que te lembres desta alborada.// Cantaruxan os regatos// a súa copla manancial,// entre fentos e vimbieiros// pola ruta do areal.// Dure sempre a nosa alba// sen tardiña nin solpor,// e con ela miña amada// viva e medre o amor.

Velaí o cantar na emigración do noso escritor máis universal. Entre bicos e rosas, pregoando liberdade, xustiza e pan, amosando a saudade e o amor profundo á Patria lonxana, arrivan os Cantos que veñen de lonxe.

Doce poemas, doce cancións, que Xosé Neira Vilas ensoñou para o compositor e tenor celanovés, emigrante en Uruguai, Xervasio Vázquez (que musicalizou as letras); e foi quen, o 30 de maio de 1960, de presentalas nun concerto no Ateneo montevideano, acompañado polo pianista Alberto Barrera.

Logo, nesta ocasión acompañado pola Orquestra Sinfónica de Montevideo, as doce cancións chegarían ao Teatro Solís. Nos anos 70 por mediación de Mario Benedetti as partituras e a gravación daquelas cancións voltaron as mans de Neira Vilas.

O pasado domingo 21 de decembro, no auditorio de Vila de Cruces, presentouse o libro CD con estas doce alfaias, cantadas maxistralmente polo tenor de Carbia, Cesáreo Torres, acompañado polo pianista, Alejo Amoedo; e todo (deseño, portada, ilustracións) enfeitizado baixo o uni(verso) protector (e único) do artista Xosé Vizoso.

O resultado foi o agardado (tras os Cantos de Lembranza e os Cantos de sol a sol), os Cantos que veñen de lonxe de Xosé Neira Vilas foron quen de resoar en todos os recunchos de Galicia (e alén mar), “tocando a terra coa alma” que diría Neruda.

“Terra, quero voltar a ti namentras viva// Patria, no teu colo de nai quero morrer// se os ollos hei de pechar en leito alleo// voando sobre o mar ireite ver.//”

Marabilloso.

Por: Xosé Luna Sanmartín
Publicado o 2 de Xaneiro do 2015 | 9:04 p.m.

Outros temas de Da lectura e outras "Cousiñas"