Os ‘Morones’ sosteñen que non hai probas contra eles

Unha das irmás de Sinaí Giménez, Consuelo (Chelo), que foi unha das persoas do ‘clan dos Morones’ detidas hai dúas semanas na primeira fase da ‘Operación Vida’ da Garda Civil e quedou en liberdade, afirmou que os membros da familia están “doídos e indignados” ante esta situación e sostivo que “non hai probas” contra eles.

Así pronunciouse ante os medios de comunicación nas inmediacións dos xulgados, onde se atopa declarando ante o xuíz de Instrución número tres de Cangas (Pontevedra) dende primeira hora deste mércores o seu irmán Mariño G.J. e a parella deste, detidos tamén en relación coa suposta extorsión a outros vendedores ambulantes de mercados.

Segundo manifestou Consuelo, no marco desta causa xudicial aos seus avogados “non lles están a contar a verdade”, porque “lles din unha cousa e sae outra”. Ademais, insistiu en que “non hai motivos” para que os acuse e, de feito, indicou que cando ela foi detida e o comunicaron os cargos polos que son investigados na familia se riu “pensando que era unha broma”.

“¿Onde están as probas?”, cuestionou, antes de apuntar a que “a Xustiza está en contra” dos ‘Morones’ porque, engadiu, “isto non é normal”. En todo caso, trasladou o seu desexo de que “remate todo isto pronto”.

Finalmente, a muller tamén reprobou a forma en que se realizaron os rexistros ás vivendas, e especificamente referiuse á casa de Mariño, onde asegurou que os axentes romperon portas e o portal da vivenda, con perigo de que os seus catro cans puidesen escapar.

PENA E MEDO

Consolo tamén comentou que teñen “moita pena” polo que está a acontecer, e subliñou que o patriarca do clan dos ‘morones’, Olegario G.S., quen polo seu delicado estado de saúde se atopa nun hospital á espera de que se recupere para ingresar en prisión, estao a “pasar fatal” porque “está moi enfermo e ten unha impotencia moi grande”.

Tamén afirmou que os nenos e menores da familia están “fatal”, teñen “medo” e atemorízanse cada vez que ven vehículos policiais nas inmediacións das súas casas, o que vinculan ao “xeito en que entran na casa -os efectivos dos corpos de seguridade-“. “É como ver unha película”, resumiu.