publicidade hoxe

O fiscal admite a posibilidade de que Rosario Porto asfixiase soa a Asunta

PUBLICADO EN: Noticias de GaliciaSantiago de CompostelaTeo
A-
A+
Europa Press
Xuízo do Caso Asunta

Xuízo do Caso Asunta

O fiscal que leva o caso da morte de Asunta Basterra, Jorge Fernández de Aranguiz, modificou este xoves, na penúltima xornada de xuízo, as súas conclusións provisionais, admitindo que Rosario Porto puido asfixiar en solitario á nena o 21 de setembro de 2013, aínda que condicionou este feito a un “acordo” alcanzado previamente entre ambos os pais e vinculou a Alfonso Basterra cos episodios de sedación anteriores e coa administración de lorazepam o día do crime.

Así o confirmou durante a súa intervención na primeira xornada de conclusións definitivas que poráá o punto final ás tres semanas de xuízo para esclarecer o asasinato da menor.

Neste sentido, e aínda que mantivo os 18 anos de prisión que pide para cada un dos pais de Asunta, o fiscal modificou a redacción dun parágrafo para asegurar que “nun momento comprendido entre que -Asunta- foi levada a Montouto e as 20.00 horas ambos, ou polo menos Rosario Porto, en execución do plan preconcibido, asfixiárona até causarlle a morte”.

Con este cambio abarca unha das incógnitas que deixou este xuízo, a que non pode situar a Alfonso Basterra na casa de Montouto na que os investigadores creen que se produciu a morte durante aquela tarde, dado que non foi visto polos veciños nin gravado por ningunha cámara, a diferenza de Porto.

No entanto, o fiscal tampouco descarta que o acusado estivese esa tarde en Teo e que fose “máis listo” que Porto e vincúlao de forma contundente ao crime coa sedación “tóxica” que se administrou ese día a Asunta e cos episodios anteriores de subministración de lorazepam. “En dereito, tan asasino é quen dispara o fusil como quen agarra”, exemplificou.

IDEAS ESENCIAIS

Para Jorge Fernández de Aranguiz, as “ideas esenciais” que quedaron patentes durante o xuízo son que a vítima “morre porque a asfixian” aproveitando “que non podía defenderse”, e que nese momento está “en compañía da súa nai” -“e non descarto que do seu pai”, dixo-.

Para iso, contou, déronlle “de 27 pastillas -de Orfidal- para arriba” coa finalidade de “matala”, algo que ocorreu “cando estaba en compañía de ambos”. Os datos do cabelo da nena, que evidencian que a drogaran varias veces” antes apuntan a que hai “un acordo dos acusados”.

Entre outros datos de relevancia, lembrou que “non hai unha agresión sexual”, que “non hai evidencia da participación dun terceiro” e que “Rosario mentiu sobre o que fixera esa tarde”.

Sobre este último punto, o fiscal atribuíu aos pais de Asunta unha “memoria selectiva”, informando detalladamente do que fixeron nalgúns momentos dos días anteriores á morte de Asunta, ou lembrando o “prezo concreto dun violín”, pero esquecendo detalles das primeiras horas da súa desaparición, “as máis cruciais”.

SEDACIÓN SEN EXPLICACIÓN

O fiscal cuestionou en particular a falta de explicación dos pais aos episodios de sedación que experimentou a nena e que evidencian as análises do seu pelo nos tres a catro meses anteriores e apuntou que ambos están xuntos desde o principio até o fin”.

“A subministración previa do medicamento require dunha explicación suficiente que de momento non se deu e seguen sen dala”, apuntou o fiscal, que criticou que ambos os pais non aclaren certas cuestións cando hai tanta “carga probatoria” e se dediquen a “lanzarse gabanzas” durante o xuízo no que ve unha estratexia “concordada”.

Á sedación, tanto dese día como de datas anteriores, “aparece indiscutiblemente unido Alfonso”, comezando polas grandes compras de Orfidal durante o mes de xullo, antes de que Porto tivese pautado este fármaco.

Ao mesmo tempo, cuestionou a súa actitude cara a Porto durante o xuízo, no que chegou a “piropeala” como nai, e criticou que, de non ter nada que ver no caso, non se rebele” ante as evidencias do xuízo “se foi só cousa da súa exmuller”.

Fernández de Aranguiz non ve unha “explicación alternativa” á participación de Basterra nas sedacións e, na súa opinión, o crime estivo motivado porque Asunta “estorbaba” a Rosario para iniciar a súa nova vida e Alfonso “buscaba recuperar” á súa exmuller e con ela “o seu modus vivendi” acomodado.

ENSAIO DÍA 17

Para o fiscal, o martes 17 de setembro tivo lugar na vivenda de Teo un “ensaio” do crime. No entanto, apuntou, ante a exhibición dos datos da alarma da casa de Montouto, que estivo desconectada entre as 19.35 e as 22.41 horas dese día -a horas “moi similares” do 21-, ambos os pais “escabullense” e negan ir alí.

Tamén sacou a colación as declaracións da nena ás súas profesoras, ás que dixo que a súa nai lle daba uns “pos brancos”, e puxo de relevancia a pouca probabilidade de que un terceiro “drogase repetidamente durante todo este período de tempo” a Asunta. Sobre a alerxia que en teoría padecía “non hai ningún dato”, criticou o fiscal.

OBXECTOS DESAPARECIDOS

O ditame do forense establece que Asunta morreu por asfixia cun “obxecto brando” que “puido ser o conxunto de panos e máscara” atopados na papeleira ou outro elemento. Neste sentido, o fiscal lembrou que na habitación onde se cre que morreu “falta a funda da almofada” e os investigadores son conscientes de que “desapareceron máis obxectos”, como as alfombrillas do coche de Porto ou o calzado da vítima.

A autopsia, lembrou, tamén deu ” luz” sobre o feito de que Asunta “foi arrastrada” e atada, ben antemortem -“para inmobilizarla”- ou postmortem -“para facilitar o traslado”-. O que non deixa lugar a dúbidas, para o fiscal, é que cando morreu, entre as 16.00 e as 20.00 horas, “estaba en compañía da súa nai” e descartou que o falecemento fose nun momento “máis tardío”, xa que non terminara a dixestión.

Aranguiz defendeu ante o xurado que a vítima estaba “en compañía da nai, entre outras cousas porque non fai o percorrido que di que fai” para deixala de volta en Santiago, xa que non a gravan as cámaras da gasolineira ante a que ela mesma afirma que pasa en dúas ocasións.

Aínda que Alfonso Basterra asegura que pasa toda esa tarde na súa casa, o fiscal lembrou o testemuño dunha xoven, antiga compañeira de Asunta, que dixo velo na rúa con ela, nunha hora próxima á viaxe a Teo. “Foi máis listo que ela?”, suxeriu ao xurado.

NERVIOSISMO DE ROSARIO

No seu informe, o fiscal mostrouse convencido de que o corpo de Asunta foi trasladado á pista forestal de Feros no coche de Rosario, xa que o ADN da nena atopouse na moqueta do chan da parte traseira.

Así mesmo, lembrou que un veciño que viu saír a Porto da vivenda de Montouto preto das 21.00 horas desa tarde mencionou o “nerviosismo” da acusada porque, ao parecer, tiña a Asunta soa en Santiago.

Con todo, incidiu que no último percorrido a Santiago, a pesar de que tiña présa por chegar a casa pola nena, non foi directamente ao seu domicilio. Pola contra, e dado que “xa tiña a experiencia de que a pillou unha cámara dunha gasolineira”, dixo que ao chegar ao cruzamento tomou dirección a Teo -e á pista forestal- para pasar ante unha gasolineira á que finalmente non entrou e, cara a Santiago, volveu até as inmediacións do Decatlhon, aínda que non chegou a entrar.

“Por que se entretén na gasolineira e indo cara ao Decatlhón se ten présa pola nena?. Porque ten que dar unha explicación de porque tardou máis na volta que na ida”, apuntou o fiscal.

22 de outubro de 2015 | 10:23 • Sen comentarios

Comentarios pechados.