A papeleira da vivenda de Rosario Porto en Teo contiña un pano humedecido

Xuízo do caso Asunta

O axente da Garda Civil que preguntou a Rosario Porto polo contido dunha papeleira na casa de Montouto, en Teo (A Coruña), onde os investigadores sitúan o crime de Asunta Basterra, identificou no seu interior un pano que lle pareceu, pola súa “impresión visual”, que estaba “lixeiramente humedecido”.

“Aparentemente non se ve seco, seco, seco ese papel; vese lixeiramente humedecido”, sinalou ás preguntas do fiscal Jorge Fernández de Aránguiz, ao comezo da segunda xornada do xuízo dedicada a interrogar a testemuñas citadas polas partes.

A semana pasada, tras a constitución do xurado popular, composto por nove persoas, declararon os pais de Asunta, Rosario Porto e Alfonso Basterra, acusados do asasinato da nena.

No relato dos feitos este martes, o axente lembrou que, durante a primeira visita a Montouto con ambos, Porto indicou que tiña que ir ouriñar, algo que “finalmente” non fixo, posto que polo camiño topouse cunha papeleira de vimbia.

UNHA MÁSCARA, PAPEIS E UNHA CORDA

O garda civil que foi tras ela, “instintivamente”, segundo relatou, colleuna e preguntoulle polo seu contido, unha máscara, un “amasillo de papeis” e “unha corda alaranxada cor brillante similar, practicamente idéntica, á que” acababa de ver facía “dúas, tres horas” na pista forestal onde foi achado o cadáver da menor.

Segundo narrou este funcionario, a nai adoptiva de Asunta respondeu que a máscara a utilizaba para previr a “alerxia” aos “ácaros” cando ventilaba a casa, mentres que os papeis atribuíunos ao soado da nena no verán.

Con todo, o axente observou, dixo, “un papel impregnado dun fluído” e cuxa “aparencia” non era de facía dous meses, “senón recente”.

Respecto da corda, Porto non lle ofreceu ningunha explicación, senón que “o que contesta”, apuntou o garda civil, foi Alfonso Basterra, que dixo que respondían a labores de xardinaría na leira. Ela, neste punto, púxose “nerviosa” e deu “amplos paseos” polo corredor da vivenda.

Sobre este extremo, na quenda do avogado de Porto, José Luís Gutiérrez Aranguren, este tratou de pór de manifesto dúas supostas contradicións do axente, ao que interrogou sobre se “parou” á súa defendida ao localizar a presenza desa papeleira ou se simplemente díxolle que se parase”, e acerca de se lle preguntou pola papeleira ou polo contido da mesma.

SEN ZAPATILLAS

Este garda civil, primeiro en declarar esta xornada, analizou a contorna no que se achou o corpo de Asunta e instruíu o atestado. No recordo dos primeiros movementos o día dos feitos, sinalou que o xuíz lles pediu colaboración e, en consecuencia, entrevistáronse cos policías nacionais que atenderon aos pais no momento en que estes denunciaron a súa desaparición.

Así, no domicilio de Doutor Teixeiro, no que Asunta vivía coa súa nai, un policía comunicoulle a este axente que lle chamaron a atención dúas cuestións: que o cadáver da nena estaba “descalzo” e que había unhas “zapatillas brancas” á entrada desta casa, así como o episodio de xullo no que un home, supostamente, atacou á menor no piso.

“DETERMINAMOS QUE NOS MENTIU”

De acordo coa súa versión, a nai mantivo desde un principio que fora soa á casa de Teo, pero “analizando imaxes” das cámaras de distintos establecementos próximos á vivenda de Porto e Basterra, “determinouse que esta mentira”.

“Tomando como referencia o estado de nerviosismo que supuxo o achado da corda en Teo e o episodio dos pos brancos que lle deu a súa nai -segundo unha profesora- determina que se deteña a Rosario Porto”, afirmou o axente. A avogada de Basterra, pola súa banda, cuestionou que se realizase unha detención “preventiva”.

OS POS BRANCOS

A detención de Porto sucedeu, segundo sinalou esta testemuña, despois de que profesoras de Asunta, con “certo sentimento de culpa”, acudisen a revelar que un día en xullo a nena asistira a clase “moi mareada” e queixouse de que levaba “dous días durmindo” porque “a súa nai” estaba a darlle uns “pos brancos”.

Mentres, a de Alfonso produciuse despois de trasladarlles o xuíz os resultados do informe toxicolóxico do corpo de Asunta, que detecta “alta concentración”, en niveis “tóxicos”, de lorazepam, principio activo do medicamento que estaba a tomar Rosario -orfidal-.

Xa que foi localizado tamén no “contido gástrico” do cadáver, debera consumirse ou na comida, que fixo cos seus pais, ou nas horas seguintes. E, de acordo co relato de Porto e Basterra, eles foron “as únicas persoas” que estiveron con ela neses momentos.

POSIBLE ACCIDENTE DE TRÁFICO

Entre outras cuestións, o avogado de Porto preguntou polo feito de que, nun primeiro momento, na alerta do achado do cadáver na pista forestal, pensouse que podía deberse a “un posible accidente de tráfico”.

Respecto diso, a defensa da nai da nena preguntou pola limpeza exterior do vehículo no que se desprazaban as dúas persoas que atoparon o corpo da nena. Pero, para o garda civil, era a propia “dunha persoa que coida” o seu coche.

“UNHA NENA SA”

Previamente, preguntado polo letrado da acusación popular, Ricardo Pérez Lama -da asociación Clara Campoamor-, o axente referiu que, polo que lles comunicaron as profesoras, Asunta era “unha nena sa”.

O que lles chegou foi “a voz de Asunta” a través desa profesora, que dixo que ela alertara de que a nai lle daba “uns pos brancos”. Logo tiveron coñecemento das “compras” de orfidal que fixera Basterra.

“POUCO RESPECTUOSO”

Entre outros aspectos, este garda civil foi cuestionado polas distintas partes polo seme que se achou na camiseta da nena e polo billete correspondente á compra duns tenis por parte da testemuña que este luns asegurou ver a Basterra coa nena na tarde dos feitos -el afirma que non saíu da súa casa-.

En concreto respecto do primeiro, Aranguren foi advertido polo presidente do tribunal, Jorge Cid, ao aludir en repetidas ocasións -como en sesións anteriores- ao “home do seme”. “Paréceme pouco respectuoso”, avisoulle.

“SEN LUZ NON SE VE”

Pola súa banda, a avogada de Basterra, Belén Hospido, quixo coñecer as xestións dos investigadores en relación con quen puido deixar o cadáver na pista forestal de Teo, así como as súas indagacións acerca dun posible movemento na colocación do corpo da nena.

“Non lle pareceu importante examinar ese vehículo -o dos homes que deron con Asunta- con detemento?”, inquiriulle, ademais de apuntar ao veciño que asegura que no seu último paseo pola pista non viu o cadáver.

“Os meus compañeiros relátanme que o corpo da vítima sen luz non se ve”, apuntou o axente, que, anteriormente, dixo que quen localizaron o corpo ían nun turismo con “luces potentes” e unha iluminación “eficaz”.

“APESADUMBRADO” EL, “DESCREÍDA” ELA

Hospido tamén demandou concreción a “expresións coas que parece que queren dicir algo” os axentes, ao definir este garda civil como “compunxida” a reacción de Basterra ao saber do cadáver localizado en Teo.

“El desde un primeiro momento mostrouse máis apesadumbrado”, subliñou, despois de describir a resposta dela como “descreída”. “Dicía ‘non é a miña filla, non é Asunta, non pode ser”, rememorou.